In geval van chronische aandoeningen slaagt de geneeskunde vaak niet in haar opzet en beperkt ze zich tot stabilisatie van de toestand. Wanneer we stoppen met de medicatie, blijven de symptomen toch aanwezig. Denk maar aan suikerziekte of reuma. Van ‘genezing’ is hier weinig sprake. 

Om toch duurzame oplossingen te vinden voor chronische aandoeningen moeten we terug naar de basis: waarom worden we ziek, hoe kunnen we ziekte voorkomen en wat moeten we doen als aandoeningen toch uit de hand lopen? Een eerlijke evaluatie van onze levensstijl en onze voeding is naar mijn mening noodzakelijk om na te gaan waar het fout loopt.

9,9 miljoen mensen met een chronische aandoening

Op 1 januari 2019 hadden 9,9 miljoen mensen in Nederland één of meer chronische aandoeningen. Dit komt overeen met 57% van de Nederlandse bevolking. Een ‘chronische aandoening’ is hier gedefinieerd als een aandoening waarbij over het algemeen geen uitzicht is op volledig herstel. De schatting is gebaseerd op een selectie van 109 door de huisarts geregistreerde chronische aandoeningen. De diagnose kan gesteld zijn door de huisarts zelf of kan zijn overgenomen van een andere zorgverlener. Overigens hebben niet alle mensen met een chronische aandoening jaarlijks contact met de huisartsenpraktijk voor die ziekte.