In de dunne darm, die zo’n 4 tot 6 meter lang is, gebeurt de vertering van het voedsel en in de dikke darm wordt er vocht onttrokken, worden de laatste voedingsstoffen opgenomen en wordt de stoelgang gevormd. Als de endeldarm wordt uitgerokken, dan voel je dat je naar de wc moet.

Onze tweede brein

Ze hebben een eigen zenuwstelsel en ze regelen zichzelf. Ze werken dus onafhankelijk van onze hersenen maar ze zijn er wel mee verbonden.

Ze vragen feedback aan de hersenen om de darmactiviteit met ons leven te coördineren. Als je bijvoorbeeld gestrest bent, dan kan het zijn dat je sneller naar de wc moet.

Naar de wc moeten lopen bij een stressvolle situatie is niet bepaald handig. 

Meestal worden de maag en darm stilgelegd bij stress. Evolutionair gezien was dat handig toen mensen moesten vluchten of vechten. 

- Het is belangrijker om eerst te kunnen wegrennen voor die tijger, dan dat onze boterham wordt verteerd. -

Maar in onze huidige maatschappij is de stress vaak langdurig en brengen de stresshormonen je darmen dan ook langdurig in de war.

Gelukshormonen 

Het omgekeerde is ook van toepassing: je darmen beïnvloeden namelijk hoe jij je voelt. Meer dan 90% van de hoeveelheid serotonine, het gelukshormoon, wordt aangemaakt in de darmen. Daar zorgt het voornamelijk voor het voortstuwen van het voedsel, maar het heeft ook een effect op de hersenen. De darmen maken nog 20 andere hormonen aan, waaronder het verzadigingshormoon leptine. Een hormoon dat ervoor zorgt dat je geen honger meer hebt.

In je darmen zit twee derde van je immuunsysteem. Het orgaan bevat heel veel materiaal, waaronder voedsel, en je darmen moeten leren om niet alles aan te vallen. Bij een baby is dat immuunsysteem nog niet volledig gerijpt en weet het nog niet wat er schadelijk is en wat niet. Het is dus belangrijk om je darmen te trainen. We krijgen tegenwoordig veel te maken met ‘eerste wereld ziekten’. Dat zijn ziekten die ontstaan door het té schoon zijn, auto-immuunziekten zoals astma, hooikoorts en allergieën.