Vermoeidheid wordt gekenmerkt door verminderde inspanningscapaciteit en/of een terugkerend gevoel van slaperigheid. Meestal ontstaat het door zware lichamelijke of mentale inspanning of een langdurig slaaptekort. Daarnaast kunnen voedingsintoleranties, burn-out of tekorten aan voedingsstoffen ook vermoeidheid veroorzaken.

Tekorten in voeding kunnen vermoeidheid veroorzaken doordat ons lichaam bepaalde voedingsstoffen nodig heeft om energie te produceren en goed te functioneren. Een gebrek aan essentiële voedingsstoffen, zoals ijzer, vitamine D, B-vitamines of magnesium, kan leiden tot een verstoorde energieproductie in het lichaam.

Bijvoorbeeld, ijzertekort kan bloedarmoede veroorzaken, wat resulteert in vermoeidheid omdat bloed zuurstof door het lichaam transporteert. Een gebrek aan B-vitamines kan de omzetting van voedsel in energie verstoren. Vitamine D-tekort kan ook bijdragen aan een algemeen gevoel van vermoeidheid en zwakte.

Wanneer het lichaam niet de juiste voedingsstoffen binnenkrijgt, kan dit de efficiëntie van verschillende lichaamsfuncties beïnvloeden, waaronder de energieproductie, wat zich kan uiten in vermoeidheid en gebrek aan energie.

Als vermoeidheid voortkomt uit een onderliggende aandoening, moet ook de basisoorzaak worden behandeld. Vermoeidheid gaat vaak gepaard met verminderde concentratie en reactievermogen. Soms ervaren mensen algemene malaise, spierzwakte, duizeligheid of spierpijn, wat kan wijzen op aandoeningen zoals het chronisch vermoeidheidssyndroom (C.V.S.) of fibromyalgie.