Als je een "lekke" darm zou hebben, zou je buikholte gevuld zijn met ontlasting en zou je dringend op de intensive care belanden. Er zijn echter geen letterlijke lekken in je darmen, wat zou resulteren in een darmperforatie en de noodzaak voor acute medische interventie. 'Leaky gut' of lekkende darm is eigenlijk een verkeerde benaming.

Maar als het geen lekkende darm is, wat is het dan? Officieel noemen we dit fenomeen een hyper-permeabele darm. (=leaky gut)

Normaal gesproken zijn je darmen permeabel - dit betekent dat ze stoffen kunnen doorlaten, wat essentieel is voor het opnemen van voedingsstoffen. Na het afbreken van voedsel tot bouwstoffen, worden deze opgenomen via de cellen van de darmwand, voornamelijk in de dunne darm.

Alleen de kleinste voedingsstoffen kunnen door de cellen heen worden opgenomen: losse aminozuren in plaats van hele eiwitten, enkelvoudige koolhydraten in plaats van vezels, etc. Deze stoffen worden, indien nodig, keurig verpakt en veilig door ons bloed vervoerd. De cellen staan niet strak tegen elkaar.

Tussen de cellen bevinden zich "schuifdeurtjes", tight junctions genaamd. Samen met de celwand vormen deze tight junctions een barrière tussen het lichaam en de omgeving.

Het probleem ontstaat wanneer deze tight junctions beschadigd raken en hun functie niet goed kunnen uitvoeren. Ze gaan openstaan, waardoor grotere brokken voedingsstoffen langs de darmwandcellen kunnen worden opgenomen, zoals hele eiwitten die ongefilterd in het lichaam belanden, niet afgebroken tot losse aminozuren zoals normaal.

Ook kunnen afvalstoffen die normaal gesproken in de darmen blijven, door de beschadigde darmwand in de bloedbaan terechtkomen. Dit leidt tot een verminderde opname van belangrijke voedingsstoffen door het lichaam, wat de algehele gezondheid en het immuunsysteem verder aantast.

Er lekt dus niets uit de darmen. Er wordt eerder te veel, te grote en ongecontroleerde deeltjes opgenomen. Dit noemen we een hyper-permeabele darm: de darm is van nature doorlaatbaar, maar door beschadiging wordt deze te doorlaatbaar. Het slijmvlies dat de darmwand bedekt, is meestal ontstoken, waardoor goede darmbacteriën niet goed kunnen hechten en er een disbalans in de darmflora ontstaat.

Deze disbalans kan diverse klachten veroorzaken, zoals ontstekings- en allergische reacties, stemmingswisselingen en hormonale problemen. Andere mogelijke klachten zijn auto-immuunaandoeningen, depressie, diarree, gebitsklachten, gewichtstoename, gewrichtspijn, hoofdpijn, migraine, huidproblemen, Prikkelbare Darm Syndroom (PDS), een opgeblazen gevoel, obstipatie, angst, schildklierproblemen, spastische darm en vermoeidheid.